Auzitegi Gorenaren Hirugarren Aretoak abala eman dio 3,5 tona metrikotik gorako zama-ahalmeneko ibilgailuak dauzkaten errepide bidezko merkantzia garraioko enpresek beren gidarien gertakari profesionalengatik eta laneko istripuengatik Gizarte Segurantzari tasa handiena ordainduz kotizatu behar izateari (ehuneko 6,70 tarifa), eta ez ehuneko 3,70ekoa.

Auzitegiak, Gizarte Segurantzaren arloko xedapen legalak aztertu eta gero, ebatzi du laneko istripuengatiko eta gaixotasun profesionalengatiko kotizazioa ez dagokiola enpresa-jarduerari soilik, badagokiola soldatapeko langilearen okupazio edo zeregin zehatzari ere.

Horregatik, ondorioztatu du Aretoak, “onargarria dirudi zenbat eta handiagoa izan arrisku profesionala inoren kontura ari den langile baten kasuan, handiagoa izatea enpresariaren kotizazio-tasa. Hala nahi izan du legegileak langilea babesteko jardueraren edo okupazioaren arriskugarritasunaren arabera”.

Ebazpenak aintzat hartu du Gizarte Segurantzaren Kantabriako Justizia Auzitegi Gorenaren aurkako helegitea, zeinak agindu zuen okerreko diru-sarrera moduan itzultzea Gizarte Segurantzaren 70.888 euro garraio enpresa bati, haren iritziz oker aplikatu zitzaiolako kotizazio tasa handiena, 6,70ekoa, ehuneko 3,70ekoaren ordez.

Gorenaren ustez, “lanpostuaren partikulartasunaren kontsiderazioa jarduera profesionalarekiko beti hartu izan da aintzat laneko istripuengatiko eta gaixotasun profesionalengatiko kotizaziorako, ez Gizarte Segurantzaren oinarrizko arauarengatik soilik, baita haren arauzko garapenarengatik ere”.

“Horrenbestez –gehitu du–, langileak bere zereginean, lan motan edo okupazioan bere gain hartutako arriskua funtsezko kontua da arautegian kotizazioari dagokionez, edozein delarik ere jarduera ekonomiko enpresariala”.

Bere ebazpenean, Gorenak doktrina ezarri du justiziako auzitegi gorenen artean irizpide desberdintasunak sortuak zituen gai batean.